Sommige gebeurtenissen lijken tot in de puntje gepland. Puzzelstukjes die als vanzelf in elkaar blijken te passen. Terwijl er nul planning achter zit. De afgelopen maanden gebeurde dat vaak.
Niet lang nadat ik had besloten om zelf boeken te gaan uitgeven, ergens in april van vorig jaar, was zo’n bijzonder moment. Ik was gewoon nog aan het werk als foodredacteur bij AD en NU.nl en ik had zoals je dat noemt een brandend verlangen om mooie boeken te gaan uitgeven. Veel ideeën, nog geen boeken. Op een middag hadden mijn echtgenoot en ik vrienden van ons uitgenodigd voor lunch in een leuk restaurant in Rotterdam (Marseille, echt aanrader). Een verrassing voor haar, want ze was net jarig geweest. En hij had haar meegelokt naar het centrum van Rotjeknor.
Terwijl in de hoek van het restaurant een Franse film uit de jaren 60 speelde, vertelde ik dat ik boeken wilde gaan uitgeven die mensen verder helpen. Boeken waar je wat aan hebt. Ze waren heel enthousiast. Zij vond het stoer. Hij ook, maar er was ook iets anders dat speelde, dat zag ik meteen in zijn blik. Er leek hem een licht op te gaan.
Hij vertelde dat hij al lang bezig was met een verhaal over zijn familie. Ik wist dat zijn vader zich van het leven had beroofd toen hij 17 was, nadat hij lang depressief was geweest. Het was een ingrijpende gebeurtenis en Rob las sindsdien veel boeken over suïcide. Een artikel in een krant of tijdschrift over zelfmoord sloeg hij nooit over. Net tv-uitzendingen waarin zelfdoding centraal stond. De afgelopen jaren bleek hij te hebben gegraven in het verleden van zijn familie om erachter te komen wat er precies was gebeurd. Er was een dagboek van zijn grootmoeder van vaders kant en hij had de broers van zijn vader erover gesproken.
Dat verhaal over de suïcide van zijn pa, gekoppeld aan het feit dat het hem nu goed gaat, zou dat iets zijn waar anderen iets mee konden? Mensen die ook achterblijven na zelfdoding? Diezelfde week nog schreef hij de introductie van zijn boek en mailde die naar me. Die intro was zo ontroerend mooi, dat ik antwoordde dat ik zijn boek graag zou willen uitgeven. Fast forward naar nu: Beroofd van het leven | Geluk vinden na zelfdoding van een dierbare verschijnt eind augustus. Het bevat naast Robs relaas verhalen van andere nabestaanden en inzichten van experts op het gebied van rouw en zelfdoding. Het is het eerste boek van Elena Publishing.
De timing van de uitgebreide Rotterdamse lunch was perfect. Als we daar niet zo lang bij elkaar hadden gezeten, dan was dat boek er nu niet geweest. Want het is er bijna. We zijn bezig met de laatste puntjes op de i. En dat heeft in de wereld van het uitgeven héél veel voeten in de aarde. Maar al die moeite is het meer dan waard, want Beroofd van het leven is een prachtig boek geworden.