Weet jij veel over storytelling?
Eerlijk gezegd had ik tot een paar jaar geleden geen idee wat dit was. Toch had ik al een paar boeken geschreven die waren gepubliceerd.
Storytelling klonk mij als iets kunstmatigs in de oren. Een foefje. Het leek me iets dat marketeers bedenken: doortrapte trucs om ons wasmiddelen te laten kopen. Of worst. Of koffie.
Niet gehinderd door enige kennis over ‘hoe schrijf je een verhaal’ begon ik bij mijn eerste boek gewoon met schrijven. Zonder dat ik wist dat er zoiets bestond als een universele verhaalvorm. Ook al had ik honderden boeken gelezen en veel films die deze vorm hadden.
Deze vorm van vertellen gebruiken we al eeuwenlang om onze verhalen glansrijk over het voetlicht te krijgen. Daar gaat storytelling over. Over lezers bij hun kladden grijpen en meesleuren je verhaal in. Hup!
Neanderthalers moeten de principes al hebben toegepast. Bij het kampvuur. Een jager heeft het hoogste woord.Ik zie voor mij hoe hij ‘s avonds bij een vuurtje opschept over de manier waarop hij die middag – met gevaar voor eigen leven – een wild beest heeft gevangen. Compleet met plot twists en een ‘narrow escape’.
Een goed verhaal dat tot opluchting van iedereen goed afloopt. Vertellers zijn populair (kijk maar naar stand-up comedians, filmmakers en thrillerauteurs).
Die Neanderthalers noemden het geen storytelling, maar ze gebruikten deze techniek wel. Daar ben ik van overtuigd. En wie goed kon vertellen, gok ik zomaar, die was populair. Net als nu. We gaan niet voor niets naar de film, lezen boeken en bingen series. We willen verhalen. Steeds weer opnieuw.
Als je beter wilt leren schrijven, is enige kennis van storytelling heel handig. Er zijn bibliotheken over vol geschreven, maar als ik één tip mag geven: kijk volgende keer bij een Hollywoodfilm eens hoe die in elkaar steekt. Van Disneysprookje tot Topgun. Van Halloweenfilm Hocus Pocus tot Poltergeist.
Beschrijf de hoofdpersoon eens als de film begint. Bekijk de film. En beschrijf dan dit personage als The End op het filmscherm verschijnt. Alleen al die veranderingen vormen een mooi puzzelstukje dat je kunt gebruiken bij het bouwen van je eigen verhaal.
Storytelling is niet om op neer te kijken, weet ik nu. Niet de minsten gebruikten deze principes. Denk aan Oscar Wilde en Jane Austen. Ook de thrillers van Dan Brown en heel veel andere succesvolle boeken volgen de structuur van storytelling. Omdat die vorm domweg werkt. Kijk maar naar alle series op Netflix, HBO Max en Disney Plus.